دانلود تحقیق با موضوع تاریخ دانش یا تاریخ علم،
در قالب word و در 19 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
رشته‌ای از تاریخ است که به بررسی چند و چون تغییر درک انسان از دانش و فناوری در درازنای هزاره‌ها میپردازد. و اینکه چگونه این درک دستیابی به فناوری‌های نوین تر را برای ما ممکن ساخته است. از جمله زمینه‌های پژوهش در این رشته می‌توان به تأثیرات فرهنگی، اقتصادی، و سیاسی نوآوری‌های دانشی اشاره‌کرد.
نوآوری‌های دانش و فناوری در بسیاری از نقاط جهان پیشینه دارند و هند، ایران، یونان، چین و مصر در این زمینه سهم بسزایی دارند.
تاریخ علم دانشی است در راستای بررسی و بیان چگونگی وقایع علمی و نیز، تبیین چرایی وقوع آنها. در اینکه علم و دانش بعلت عجین بودن با نطق بشری عمری تقریباْ به اندازه نوع بشر دارد شکی نیست. خاستگاه علم بشر مطابق با حضور او در هر نقطهٔ کره زمین بوده است. اما آنچه می‌‌توانیم به آن استناد کنیم مکتوباتی است که تاریخ ثبت بسیاری از وقایع علمی را از سده‌های ۶ قبل از میلاد مسیح در مناطق مصر و بابل و در میان فنیقی‌ها گزارش می‌‌نماید. ما به منظور نظم دهی به مطالعات تاریخی، بررسی خود را به چهار دوره اساسی پیشرفت علمی تقسیم می‌‌نماییم. این دوره‌ها خود به دوره‌های دیگری منقسم می‌‌شوند که عبارت‌اند از:
۱) دوره یونیانیان – اسکندرانی ۲) دوره انقلاب علمی در سده ۱۷ ۳) دوره مادیگرایی در سده ۱۹ ۴) دوره نوین
علم چيست ؟
واژه Scievicco از لفظ لاتينز Scientia گرفته شده است و از زبان پارسي و عربي كلمه علم به دو معني متفاوت بكار برده مي شود غلظت از اين دو نوع كاربرد اغلب به خطاهاي بزرگي انجاميده است اين دو كاربرد عبارتند از :
1- معناي اصلي و نخستين علم كه دانستن در برابر ندانستن است و به همه دانستنيها صرف نظر آنها علم مي گويند . مطابق اين معنا اخلاق ، رياضيات ، فقه ، دستور زبان و نجوم و همه علم اند و هر كس يك يا چند رشته از آنها را بداند عالم دانسته مي شود . خداوند به اين معنا عالم است يعني نسبت به هيچ امري جاهل نيست و براي او مسأله مجهولي ندارد . در اين معنا علم در برابر جهل قرار مي گيرد . كلمه Knowledge انگليسي Comaissanse در فرانسه معادل اين معناي علم اند.
2-كلمة علم در معناي ديگر فقط به دانستنيهايي اطلاق مي شود كه بر تجربه مستقيم حسب مبتني باشد علم در اين معنا در برابر جهل قرار نمي گيرد بلكه در برابر همه دانستنيهايي قرار مي گيرد كه آزمون پذير نيستند . اخلاق ( دانش خوبيها و بديها ) ، متافيزيك ( دانش احكام و عوارض مطلق هستي ) عرفان ( تجارب اروني و شخصي ) منطق ( ابزار هدايت فكر ) فقر ، اصول ، بلاغت و . . . همه بيرون از علم به معناي دوم آن قرار مي گيرند و همه به اين معنا غير علمي اند . كلمه Science در انگليسي و فرانسه معادل اين معناي علم اند مي توان گفت كه هدف تمام علوم شناسايي دنياي اطراف آدمي است .
